In juni 2008 vond er een opmerkelijke ontdekking plaats op de berg Ararat in oost-Turkije.
De Turkse berggids Ahmet Ertuğrul ontdekte hoog op de berg houten bouwwerken bedolven onder ijs en gesteente.
Iedere lokale dorpeling op de berg gelooft door traditie dat dit de overblijfselen van de ark van Noach, zoals genoemd in de Bijbel** en de Koran, moeten zijn.
In samenwerking met een Chinese groep van onderzoekers werd de ontdekking gedocumenteerd in een filmdocumentaire in oktober 2009.
Vanaf 25 april 2010 werd het nieuws van de ontdekking de via de internationale nieuwsmedia bekendgemaakt.
Slechts binnen enkele dagen was het nieuws van deze ontdekking overschaduwd door valse geruchten op het internet die de ontdekking bestempelden als zijnde ‘bedrog’.
Inmiddels zijn we sinds de ontdekking in juni 2008 verschillende jaren verder in de tijd en hebben in totaal zo’n 25 waarnemers, waaronder een Belgische arts, enkele Nederlandse* en Amerikaanse wetenschappers, de bouwwerken van binnen kunnen observeren.
Degenen die er binnen zijn geweest getuigen allen van de grootsheid, het prehistorische karakter en de ingenieuze manieren waarop het gebouwd is.
Het geheel ligt goed geconserveerd onder een dikke laag (3 – 10 meter) ijs en rotsmassa’s aan de zijkanten van een gletsjermeer op zo’n 4000 meter hoogte op de berg.
De schuine ligging op een meest onmogelijke en gevaarlijke plek bewijst alleen al dat het er nooit ter plekke gebouwd kán zijn, maar daar door enorme natuurkrachten moet zijn terechtgekomen.
De locatie en hoedanigheden van het bouwwerk stemmen exact overeen met de meeste van alle historische ark-ooggetuige verslagen.
Hieronder een uittreksel uit een nieuwsbrief die Philip Williams aan stichting Ark InSight schreef na zijn bezoek, tezamen met de Amerikaanse wetenschapster Sheila Bishop, aan de houten bouwwerken in november 2014.
“ ….. Nu ik mezelf goed voel en me volledig bewust ben van mijn omgeving, bereid ik me voor om af te dalen in de doorgang.
Wanneer we naar beneden afdalen door de lange sneeuwbedekte ijstunnel, merk ik dat de doorgang overgaat naar een vlakke horizontale vloer. Tijdens de afdaling verlies ik één van m’n stijgijzers. Dit is niet zo erg nu de vloer horizontaal is.
Als ik met onze zaklampen naar links schijn, zie ik verschillende bewerkte houtdelen uit de vloer en de wand steken. Ik doe mijn handschoenen uit om de camera te kunnen bedienen. Mijn andere hand gebruik ik als meetinstrument.
Foto: Philip Williams
Vanaf enkele kilometers voor het bereiken van het hoogkamp tot aan het aanschouwen van deze eerste goed afgewerkte houten planken, afgezien van wat wijzelf hadden meegebracht, heb ik op de berg niets anders gezien dan rotsen, sneeuw en ijs. Voor en achter ons en aan elke kant ligt een eentonige collectie van gladkantige gebroken rotsen die geheel of gedeeltelijk zijn bedekt met sneeuw en ijs.
Wanneer wij met onze lichten wat verderop schijnen van waar wij lopen verandert het toneel.
Wanneer wij met onze zaklampen het einde van de tunnel verkennen, zie ik een lange doorgang tussen twee wanden die bovenin nauwer worden. De wand aan onze linkerkant buigt af naar buiten waar het de vloer bereikt en waar bewerkte houten delen hier en daar uitsteken.
Ik ben verbijsterd over de erg hoge, erg rechte en erg lange wand aan onze rechterkant. Brede horizontale planken zijn zichtbaar achter een dikke laag ijs. Kijkend naar beneden lijkt de wand licht naar binnen te buigen. Wat eruitziet als een vloer bedekt met ijs is opmerkelijk gelijkmatig vlak langs de gehele doorgang.
De bemuurde doorgang strekt zich zo ver uit als het licht van onze zaklampen door het donker kunnen doordringen.
“Wat te denken van deze ondergrondse ‘kathedraal’!” Of zou het een groot warenhuis kunnen zijn?
Kijkend naar rechts naar wat eruitziet als een rechte doch licht gebogen romp, zeg ik tegen mezelf: “Het zou ook een groot schip kunnen zijn.”
Ik beweeg snel van plek tot plek, om met mijn camera de meest interessante kenmerken en bouwsels te kunnen filmen. Ik zie verschillende open pen/gat verbindingen, waar de planken schijnbaar van hun originele positie vrijgekomen zijn. Ik zie ook dat veel hoekige pinnen zijn vrijgekomen van de vierkante gaten waarin zij eens vastzaten. Ik zie geen sporen van spijkers of enig metal voor het bevestigen van de planken, hoewel het ernaar uitziet dat de bouwer metalen gereedschappen heeft moeten gebruiken om de planken te zagen en te bewerken.
…de gidsen beletten me om over een houten hekwerk in onze doorgang te klimmen om dieper door te dringen langs wat lijkt op een gebogen wand. Het doorzichtige ijs lijkt te onthullen wat ik op een foto had gezien die jaren geleden van deze plek is genomen… De gehele wand is gemaakt van lange, brede en rechte horizontale planken.
We kijken naar de rand van de vloer aan de linkerkant. Opengebarsten spleet langs de wand onthult een grote ruimte beneden. De gidsen wijzen naar een gelijksoortige ruimte boven onze hoofden.
Foto: Philip Williams
De gidsen vertellen ons dat we de tweede verdieping van het bouwwerk zijn binnengegaan.
…Ik wil blijven om te bestuderen en te registreren, maar …We moeten ook de berg nog af terwijl het nog licht is….
….Weet dat twee Amerikaanse getuigen rapporteren dat:
onze ogen hebben gezien, onze handen hebben aangeraakt, onze camera’s hebben geregistreerd een houten gebouw wat lijkt te bestaan uit verschillende grote verdiepingen bedolven onder tonnen vulkanisch gesteente en ijs boven 4000 meter op de zuidkant van de grote berg Ararat.
De plaatselijke dorpelingen geloven dat het de ark van Noach is al vanaf dat de aardbeving van 1840 het onthulde. Wat het ook mag zijn, het is onmogelijk van recente makelij. Het heeft nooit geconstrueerd kunnen zijn in situ op deze diepe en gevaarlijke locatie waar wij het hebben bezocht. Het verdient het meest serieuze archeologisch en wetenschappelijk onderzoek.”
Wordt vervolgd …..
*
Een Nederlandse archeoloog en Belgische arts bevestigen: Overblijfselen van houten bouwwerk en aardewerk gevonden op de berg Ararat in Turkije. Hieronder twee videoclips van de YouTube video: Trailer: The Mystery of Mount Ararat Met dank aan Inside Mount Ararat en The Mystery of Mount Ararat
Oktober 2015
Informatie omtrent de bekendmaking op 15 oktober 2015 in Charlotte N.C. U.S.A. betreffende de ontdekking op Ararat; Press Kit beschikbaar op araratdiscoveries.com.
Hieronder enkele van een serie persfoto’s vrijgegeven oktober 2015 via araratdiscoveries.com
** de Bijbel